Wykup z leasingu

Wykup samochodu z leasingu finansowego (jeśli umowa spełnia jeden warunek z art. 3 ust. 4 ustawy o rachunkowości – jest to leasing finansowy) ujmujemy jako środek trwały, który jest amortyzowany oraz zobowiązanie finansowe. 

 

Zgodnie pkt 7.8 KSR nr 5, jeśli nabycia przedmiotu leasingu finansowego za opłatę końcową jest on w dalszym ciągu wykazywany w aktywach korzystającego, który kontynuuje jego amortyzowanie przez okres ekonomicznej użyteczności.

 

Szacowany okresu ekonomicznej użyteczności  powinien podlegać okresowej weryfikacji.

 

Opłata końcowa jest spłatą kapitału i pozwala spłacić zobowiązanie z tytułu nabycia przedmiotu leasingu.

Jeśli pojawi się nadwyżka spłat nad kwotą zobowiązania obciąża pozostałe koszty operacyjne, a nadwyżka kwoty zobowiązania nad kwotą spłat odnoszona jest na pozostałe przychody operacyjne.

 

 Wartość wykupu jest wkalkulowana w wartości początkowej samochodu w momencie wprowadzania go do ewidencji środków trwałych.

Opłata końcowa jest zatem w całości częścią kapitałową i spowoduje spłatę zobowiązania z tytułu nabycia przedmiotu leasingu. W chwili wykupu nie zmienia się więc wartość początkowa samochodu, a odpisy amortyzacyjne są kontynuowane na tych samych zasadach i w dotychczasowej wielkości przez oszacowany okres ekonomicznej użyteczności. Nie ma w tym przypadku znaczenia, że samochód po przeniesieniu na jednostkę prawa własności zostanie przeznaczony do sprzedaży.

 

W momencie, gdy jednostka sprzedaje środek trwały po jego wykupie z leasingu finansowego, transakcję taką należy rozliczać na zasadach ogólnych związanych ze sprzedaży środków trwałych.

 

Przychód ze sprzedaży środka trwałego jest pozostałym przychodem operacyjnym (por. art. 3 ust. 1 pkt 32 lit. b ustawy o rachunkowości).

Sprzedany środek trwały wyksięgowujemy z ewidencji, a niezamortyzowaną wartości tego składnika majątku, księgujemy w pozostałych kosztów operacyjnych